Κυριακή 15 Ιουλίου 2018

Η ζούγκλα (θρίλερ επιβίωσης)

 Η ανθρώπινη δύναμη και αντοχή  έχει όρια;

Στις αρχές των 80s και έχοντας μόλις ολοκληρώσει την στρατιωτική του θητεία στο Ισραήλ, ο νεαρός Γιόσι Γκίνσμπεργκ (Ντάνιελ Ράντκλιφ) αποφασίζει να ακολουθήσει το ένστικτό του για περιπέτεια και καταφθάνει στην Λατινική Αμερική με σκοπό να εξερευνήσει το τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Συνοδοιπόροι στο ταξίδι του είναι ο Μάρκους, ένας Ελβετός δάσκαλος και ο Κέβιν, ένας φωτογράφος από την Αμερική. Οι τρεις του βρίσκονται στην Λα Παζ της Βολιβίας όταν συναντούν τον Καρλ, έναν μυστηριώδη Αυστριακό που τους προκαλεί να τον ακολουθήσουν σε μια αχαρτογράφητη περιοχή της ζούγκλας όπου τους υπόσχεται ότι θα συναντήσουν χωριά άγνωστων φυλών και θα ανακαλύψουν χρυσό.
Η ομάδα ξεκινά την ριψοκίνδυνη αποστολή αλλά μετά από κακουχίες και έντονες διαφωνίες ο Μάρκους επιλέγει να ακολουθήσει τον Καρλ πίσω στην Λα Παζ, ενώ ο Γιόσι με τον Κέβιν φτιάχνουν μια σχεδία με σκοπό να συνεχίσουν το ταξίδι τους μέσω του ποταμού. Λίγο αργότερα τα ορμητικά νερά θα καταστρέψουν την σχεδία και ενώ ο Κέβιν θα καταφέρει να φτάσει στην όχθη, ο Γιόσι θα παρασυρθεί από το ρεύμα και οι δυο τους θα χωριστούν. Μόνος του πλέον ο Γιόσι και χωρίς τρόφιμα θα προσπαθήσει να εντοπίσει τον Κέβιν αλλά κυρίως να επιβιώσει σε ένα αφιλόξενο και επικίνδυνο περιβάλλον.

Ο σκηνοθέτης Γκρεγκ Μακλίν γυρίζει σε αυθεντικές, μαγευτικές τοποθεσίες (αν και δεν βρίσκονται όλες στη Νότιο Αμερική) πετυχαίνοντας έτσι να ζωντανέψει το άγριο περιβάλλον όπου βρέθηκε ο ήρωάς του. Ο δε Ράντκλιφ, έχοντας χάσει και μπόλικα κιλά για τις ανάγκες του ρόλου, τα πηγαίνει αρκετά καλά ερμηνεύοντας τον κεντρικό χαρακτήρα του Γιόσι και παίζοντας σε μεγάλο μέρος της ταινίας ουσιαστικά μόνος. Η αφήγηση πάντως παραμένει συμβατική και οι στιγμές έντασης χτίζονται μάλλον άτσαλα, σε ένα γενικώς αξιόλογο φιλμ που κερδίζει «πόντους» κυρίως χάρη στο ρεαλισμό του.Ο 58χρονος Γιόσι Γκίνσμπεργκ είναι ένας Ισραηλινός εξερευνητής, συγγραφέας κι επιτυχημένος επιχειρηματίας που ζει στην Αυστραλία. Το 1981, σε ηλικία μόλις 22 ετών, ταξίδεψε στη Λατινική Αμερική, όπου γνώρισε τον Καρλ, έναν Αυστριακό έμπειρο ταξιδιώτη, ο οποίος τον έπεισε πως βαθιά στη βολιβιανή ζούγκλα τούς περιμένουν μαγικοί, ανεξερεύνητοι τόποι, άγνωστες ινδιάνικες φυλές, ακόμη και μυθικοί θησαυροί. Μαζί με άλλους δύο νεαρούς, έναν Ελβετό κι έναν Αμερικανό, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν σε μια ριψοκίνδυνη διαδρομή, η οποία για κάποιους αποδείχτηκε μοιραία.


Αυστραλία, Κολομβία. 2017. Διάρκεια: 115΄. 

ΤΟ ΤΗΕ ΒΟΝΕ (για τη νευρική ανορεξία)

 


Σκηνοθεσία: Marti Noxon, 
Πρωταγωνιστούν οι: Lily Collins, Keanu Reeves, Carrie Preston, Alanna Ubach, Liana Liberato, Kathryn Prescott, Lili Taylor, Brooke Smith, Ciara Bravo

Η πρωταγωνίστρια έδωσε όντως μάχη πριν από μερικά χρόνια με τις διατροφικές διαταραχές. Η Κόλινς παρουσιάζεται αδύνατη μεν, αλλά εξαιρετικά όμορφη και η ταινία δεν δείχνει τις πραγματικές συνέπειες μιας τέτοιας κατάστασης:  πεσμένα μαλλιά, δόντια, αδυναμία να ανταποκριθεί κάποιος στις πιο απλές απαιτήσεις της καθημερινότητάς του...Όμως διαφαίνεται  το συναισθηματικό και ψυχολογικό χάος που βιώνει μία κοπέλα που υποβάλει τον εαυτό της σε μία τέτοιου είδους συνθήκη.
 
Ενδιαφέρουσα η συνεδρία στο κέντρο με τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Πόσο η οικογένεια θεμελιώνει/προκαλεί/δικαιολογεί τέτοιες ''μάχες''; Πόσο βοηθούν σε μια πάθηση,οι βιωματικές συγκριτικές καταστάσεις με άλλους;;
Πόσο οι αριθμοί και οι μετρήσεις γίνονται εμμονές; Ποιος μπορεί να βοηθήσει τη φιλοσοφία της εφηβείας; Πώς εξισορροπείται η σωματική συνθήκη  από κάποια πνευματική-λογική; 
Τ ρ ώ μ ε   γ ι α  να   ζ ο ύ μ ε      ή       ζ ο ύ μ ε     γ ι α    να     τ ρ ώ μ ε;;;;;;;;;;;;;


Κυριακή 8 Ιουλίου 2018

το κόκκινο σπουργίτι




Σκληρή, Ανατριχιαστική αλλά όχι Αηδιαστική!
Τελικά σε μια ταινία υπερέχει το σενάριο και όχι η εικόνα
μπορεί οι ερμηνείες να είναι εξαίσιες
μπορεί η μουσική να συγκινεί
μπορεί οι σκηνοθετικοί χειρισμοί να είναι επιδέξιοι
αλλά μια ταινία σε αιχμαλωτίζει αν το σενάριο είναι καλογραμμένο και έξυπνο
άρα και βαρυσήμαντο-αξιόλογο-μη προβλέψιμο. Αναδείχθηκε το βιβλίο
 περιμένοντας μέχρι το τελευταίο λεπτό τη λύση στα στρατόπεδα των κατασκόπων!

Η Ντομινίκα Εγκόροβα (η βραβευμένη με Όσκαρ Τζένιφερ Λόρενς) έχει πολλές ιδιότητες. Είναι μία αφοσιωμένη κόρη, αποφασισμένη να προστατέψει τη μητέρα της με κάθε κόστος. Είναι πρίμα μπαλαρίνα με τέτοια ένταση, που έχει ωθήσει το μυαλό και το σώμα της στα όρια. Είναι αριστοτεχνική στη μάχη της αποπλάνησης και της παραπλάνησης.Όταν της τυχαίνει ένας τραυματισμός που την αναγκάζει να τερματίσει την καριέρα της, η Ντομινίκα και η μητέρα της αντιμετωπίζουν ένα δυσοίωνο και αβέβαιο μέλλον. Αυτός είναι και ο λόγος που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης για να γίνει η νέα στρατιώτης της σχολής «Σπουργίτι», μίας μυστικής υπηρεσίας που εκπαιδεύει ξεχωριστούς νεαρούς ανθρώπους να χρησιμοποιούν το σώμα και το μυαλό τους ως όπλο. Αφού υπομένει τη σαδιστική, διεστραμμένη διαδικασία εκπαίδευσης, αναδύεται ως το πιο επικίνδυνο «Σπουργίτι» που έχει βγάλει ποτέ η υπηρεσία. Η Ντομινίκα, πλέον, θα πρέπει να συμφιλιώσει τον παλιό εαυτό της με τη δύναμη που κατέχει τώρα, την ίδια ώρα που η ζωή της και όλοι αυτοί που αγαπά βρίσκονται σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένου κι ενός πράκτορα της CIA που προσπαθεί να την πείσει πως είναι ο μόνος, τον οποίο μπορεί να εμπιστευτεί.
«Ερωτεύτηκα αμέσως το βιβλίο για τη φρεσκάδα και τον χαρακτήρα της Ντομινίκα, καθώς και για τη γενικότερη σεξουαλικότητά που αποπνέει»,  ο σκηνοθέτης της ταινίας, Φράνσις Λόρενς
«Η Ντομινίκα ήταν ένα άτομο και μία προσωπικότητα εντελώς διαφορετική απ’ ότι γνωρίζαμε», λέει για τον χαρακτήρα της η Τζένιφερ Λόρενς. «Από πολύ μικρή προσπαθεί να επιβιώσει, είτε ως μπαλαρίνα, είτε ως ‘’Σπουργίτι’’… Με εντυπωσίασε η δύναμη της Ντομινίκα. Γιατί αν και εκπαιδεύεται για να χρησιμοποιεί τέλεια το σώμα της, τελικά αυτό που υπερισχύει είναι το μυαλό της. Για μένα είναι μια σύγχρονη ηρωίδα, βάζει τους δικούς της κανόνες και χρησιμοποιεί το πείσμα της να πετύχει».
 Η εκπαίδευση της Ντομινίκα – από τη μοναδική Σάρλοτ Ράμπλινγκ στον ρόλο της εκπαιδεύτριας – την οδηγεί στον πράκτορα της CIA Νέιτ Νας, τον οποίο και υποδύεται ο βραβευμένος με Χρυσή Σφαίρα Τζόελ Έτζερτον. «Ο Τζόελ ήταν η πρώτη μου επιλογή», λέει ο σκηνοθέτης για τον ηθοποιό. «Είναι ένας εκπληκτικός ηθοποιός και προσγειωμένος άνθρωπος, κάποιος που μπορείς να εμπιστευτείς. Επιπλέον, ήμουν σίγουρος ότι θα είχε εξαιρετική χημεία με την Τζεν» προσθέτει.
«Λατρεύω τον Τζόελ! Είναι τόσο ταλαντούχος. Η ρωσική προφορά του είναι άπταιστη, το οποίο και με τρόμαζε όταν προσπαθούσα να τη μάθω. Έδωσε τόσα πολλά στην ταινία και στον ρόλο», δηλώνει η Λόρενς για τον συμπρωταγωνιστής της, ενώ και εκείνος μιλά με ενθουσιασμό για την στωική ερμηνεία και το δυναμισμό της. Όσο για τη σχέση μεταξύ των δύο στην ταινία, η ηθοποιός αναφέρει: «Η Ντομινίκα και ο Νέιτ έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα σχέση. Καθώς ο ένας προσπαθεί να αποσπάσει πληροφορίες από τον άλλο, ερωτεύονται. Η σχέση τους αλλάζει διαρκώς και προσπαθούν συνέχεια να ισορροπήσουν την έμφυτη εμπιστοσύνη που τρέφουν ο ένας για τον άλλον με την παράνοια που φέρνει το να ζεις στην κατασκοπεία».
Στην ταινία παίζει και ο βραβευμένος με Όσκαρ Τζέρεμι Άιρονς, που υποδύεται ένα παρασημοφορημένο πράκτορα της SVR. «Ήταν ένα από τα καλύτερα σενάρια που είχα διαβάσει εδώ και καιρό. Δεν είχα παίξει ποτέ σε ταινία κατασκοπείας. Βρήκα το σενάριο συναρπαστικό και εξαιρετικά φτιαγμένο. Μετά διάβασα το βιβλίο, το οποίο και απόλαυσα απίστευτα». Για τον Άιρονς, η Τζένιφερ Λόρενς μιλά με θαυμασμό: «Ήμουν τόσο αγχωμένη. Είναι ο Τζέρεμι Άιρονς! Είναι ο καλύτερος άνθρωπος και είναι τόσο διασκεδαστικό να δουλεύεις μαζί του. Στην ταινία, πραγματικά μεταμορφώνεται».

 «Για τις σκηνές του μπαλέτου προφανώς έκανα εντατική εκπαίδευση. Κι ακόμα κι αν ποτέ δε θα είμαι έτοιμη για τα Μπολσόι, όλο αυτό μου έμαθε ποια είναι η σωστή στάση του σώματος, μου δίδαξε την πειθαρχία και μου άλλαξε το σώμα. Φυσικά, πείνασα πολύ κατά τους πρώτους μήνες!», λέει η ηθοποιός για την εμπειρία της ως πρίμα μπαλαρίνα.
Ο ρόλος της Μαρία Τζέρκοβιτς, υπεύθυνης του σχεδιασμού παραγωγής, ήταν καθοριστικός. «Πριν από την ταινία δεν ήξερα τη Μαρία, αλλά θαύμαζα τη δουλειά της», αναφέρει ο σκηνοθέτης. «Πραγματικά ταιριάξαμε όσον αφορά τη χρωματική παλέτα της ταινίας. Βρήκαμε απίστευτες χρωματικές επιλογές στην καταπληκτική μεταπολεμική ρωσική τέχνη. Όλα τα χρώματα ήταν κάπως ξεθωριασμένα. Κόκκινο που δεν είναι το κλασικό κόκκινο. Πράσινο που δεν είναι το κλασικό πράσινο. Και αυτά τα υπέροχα μπλε και φιστικί… Χτίσαμε την παλέτα μας πάνω στην ρωσική τέχνη».
Εκτός από τη Βουδαπέστη, σκηνικό για τα γυρίσματα αποτέλεσε και η γειτονική Μπρατισλάβα, τα ανοίκεια τοπία της οποίας έδωσαν μεγάλη έμπνευση στην Τζέρκοβιτς. «Πολλές από τις αρχικές φωτογραφίες, περιλάμβαναν τοποθεσίες της Μπρατισλάβα. Τελικά, καταφέραμε να κάνουμε γυρίσματα σε αυτά ακριβώς τα μέρη που απεικόνιζαν οι φωτογραφίες» σχολιάζει με ενθουσιασμό.
Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς
Σενάριο: Τζάστιν Χέιθ ( Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τζέισον Μάθιους)
Ηθοποιοί: Τζένιφερ Λόρενς, Τζόελ Έτζερτον, Ματίας Σένερτς, Τζέρεμι Άιρονς, Μαίρη–Λουίζ Πάρκερ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ
Φωτογραφία: Τζο Ουίλεμς
Μοντάζ: Άνταμ Έντουαρντ Μπελ
Σχεδιασμός παραγωγής: Μαρίας Τζέρκοβιτς
Μουσική: Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ
Διάρκεια: 141’