Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019

land of mine , 2015



ΔΕΝ είναι η δική μου χώρα αλλά η χώρα =Δανία με τις νάρκες στην παραλία.
είναι κάτω από την άμμο...
ΟΥΑΙ ΤΟΙΣ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙΣ ΟΥΑΙ ΤΟΙΣ ΝΙΚΗΤΑΙΣ
 Τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι Γερμανοί αιχμάλωτοι αμέσως μετά τον πόλεμο ήταν το ίδιο απάνθρωπα με ότι συνέβη στη διάρκειά του.
Δανία 1945. Έχει τελειώσει ο Β’ Π.Π. και όλοι μαζεύουν τα κομμάτια τους.  Γερμανοί αιχμάλωτοι πολέμου καταφθάνουν στη Δανία και υποχρεώνονται να εξουδετερώσουν τις δύο εκατομμύρια νάρκες που οι δικές τους δυνάμεις είχαν τοποθετήσει στη δυτική ακτή της χώρας στην αρχή του πολέμου. Οι περισσότεροι ήταν παιδιά.  Από τους 2000 γύρισαν πίσω οι 1000.
Land of Mine. Photo Christian Geisnæs.3

 Η βία, η αδικία και η αγριότητα είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης και το μόνο που μπορεί να επιφέρει είναι δυστυχία.. Πάντα κάποιος θα θρηνεί και κάποιος θα εκμεταλλεύεται.





Ο Δανός λοχίας της ταινίας στο τέλος δικαίωσε τον τίτλο του: λ ο χ ί α ς της ε ι ρ ή ν η ς
και της δ ι κ α ι ο σ ύ ν η ς αψηφώντας τον στατιωτικό εαυτό του!!!!!!!!!!!!!!!!

ένας ηλικιωμένος άντρας και το πιστόλι

Μια γοητευτική-ήσυχη βιογραφία ενός καλλιτέχνη της απόδρασης.

Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ γεννήθηκε για να γίνει ηθοποιός του σινεμά. Ο Φόρεστ Τάκερ για να ληστεύει τράπεζες.  Ο αστυνομικός Τζον Χαντ βάζει σκοπό να συλλάβει τα μέλη της συμμορίας.
Όταν προσωπική ανάγκη και κοινωνική ηθική συγκρούονται....
Όταν η καλοσύνη και η ευγένεια ενός ληστή σού δημιουργούν συμπάθεια...
Όταν στα 74 χρόνια σου είσαι ερωτεύσιμος...
Όταν η καρριέρα σου είναι αξιοζήλευτη....

Ο Κύριος & το Όπλο
The Old Man & the Gun


Ο Κύριος & το Όπλο


Νονός του indie σινεμά ο ΡΕΝΤΦΟΡΝΤ

Αυτό είναι το προσωνύμιο που τον συνοδεύει από τη στιγμή που ίδρυσε το Φεστιβάλ Σάντανς το 1978, στο ορεινό Παρκ Σίτι της Γιούτα. Η διοργάνωση έδωσε βήμα σε δεκάδες διάσημους σήμερα δημιουργούς και θεωρείται η Μέκκα του ανεξάρτητου κινηματογράφου.

Μήπως δεν πρέπει να αποσυρθεί;;;;;;;;;



Τρίτη 23 Ιουλίου 2019

ΚURSK, το ρωσικό υποβρύχιο












Το Κουρσκ αποτέλεσε μονάδα του Ρωσικού Βόρειου Στόλου. Ο στόλος είχε πολλές περικοπές εξαιτίας τρομερών ελλείψεων χρηματοδότησης στη δεκαετία του 1990. Πολλά υποβρύχια παροπλίστηκαν στα λιμάνια της Θάλασσας του Μπάρεντς και εγκαταλείφθηκαν εκεί. Όλος ο εξοπλισμός συμπεριλαμβανομένων των εξοπλισμών αναζήτησης και διάσωσης ήταν ανεπαρκώς συντηρημένοι. Πληρώματα του Βορείου Στόλου ήταν απλήρωτοι στα μέσα της δεκαετίας του 1990 εξαιτίας αναθεώρησης των κονδυλίων που θα κατέληγαν στον Αρκτικό Βορρά. Εντούτοις, το τέλος της δεκαετίας ήταν κατά κάποιον τρόπο η αναγέννηση του στόλου. Το 1999 το Κουρσκ είχε διεκπεραιώσει μία αναγνωριστική αποστολή στη Μεσόγειο. Η εκπαιδευτική αποστολή του Αυγούστου του 2000 επρόκειτο να είναι η μεγαλύτερη εκπαιδευτική άσκηση από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και θα συμπεριλάμβανε τέσσερα επιθετικά υποβρύχια και τη ναυαρχίδα του στόλου, το καταδρομικό κλάσης Κίροφ Πέτρος ο Μέγας, συνοδευόμενο από ένα στολίσκο μικρότερων σκαφών.
Στις 12 Αυγούστου 2000, και ύστερα από δύο εκρήξεις στο εσωτερικό του, το ρώσικο πυρηνικό υποβρύχιο «Κουρσκ», το οποίο συμμετείχε σε μια ευρείας κλίμακας άσκηση του Βόρειου Στόλου, βυθίστηκε αιφνιδιαστικά στη θάλασσα του Μπάρεντς. Παρ’ όλα αυτά, από τα 118 μέλη του πληρώματος 23 κατάφεραν να επιζήσουν και απομονώθηκαν σε ένα στεγανό διαμέρισμα του υποβρυχίου, το οποίο προσάραξε σε βάθος 108 μέτρων. Μοιράζοντας την εκκρεμότητα στους εγκλωβισμένους άντρες, στις συζύγους των τριών-τεσσάρων από αυτούς που κρατούν του πρωταγωνιστικούς ρόλους και στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την οργάνωση της αποστολής βοήθειας ,οι Ρώσοι αρνήθηκαν πεισματικά κάθε ανάμειξη των πρόθυμων Βρετανών, Νορβηγών και Αμερικανών...
 «Αν θέλετε να μάθετε πως έμοιαζε, ορίστε το πιστό αντίγραφο του», λέει η μητέρα του ανθυποπλοίαρχου Αντρέι Πανάριν, Λίντια και δείχνει την κόρη του Όλγα. Η οικογένεια του Αντρέι φοβόταν ότι μετά την ολοκλήρωση της θητείας του θα πήγαινε αμέσως στη Τσετσενία, την Οσετία ή στην Αμπχαζία. Η πιθανότητα να τον καλέσουν να υπηρετήσει στον «εύφλεκτο Καύκασο» ήταν μεγάλη, «οι καιροί ήταν ανήσυχοι…». 

το βαποράκι ΚΛΙΝΤ ΙΣΤΓΟΥΝΤ

Το Βαποράκι The Mule ,2018


Το Βαποράκι
Έχοντας χρεοκοπήσει ως ανθοκαλλιεργητής, ο 88χρονος Ερλ Στόουν δέχεται να δουλέψει ως σοφέρ-βαποράκι ενός μεξικάνικου καρτέλ ναρκωτικών.
Η καριέρα του ως ναρκο-διακινητή τού προσφέρει την τελευταία συγκίνηση της ζωής του, παράλληλα όμως τον διευκολύνει στο να βοηθήσει οικονομικά την εγγονή του και να ξανάρθει κοντά στην πρώην γυναίκα και την κόρη του.Ένα ταξίδι συναισθηματικό κι ένα ταξίδι περιπετειώδες συνδυάζονται γλυκόπικρα και νοσταλγικά, με τον Κλιντ Ίστγουντ από τη μία να διασκεδάζει σαρκάζοντας μια νέα Αμερική (το internet, οι dykes with bikes, το καινούργιο αφεντικό του καρτέλ) στην οποία «περισσεύει» και από την άλλη να κοιτάζει το δικό του παρελθόν –την κινηματογραφική κόρη του υποδύεται η πραγματική κόρη του Άλισον– με τολμηρή αυτοκριτική διάθεση.

us= εμείς


 2019 Aμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Τζόρνταν Πιλ με τους: Λουπίτα Νιόνγκο, Ελίζαμπεθ Μος, Γουίνστον Ντιούκ






 Η κουλτούρα του φόβου (Εμείς  οι άνθρωποι ή Εμείς τα τέρατα;;;)
ΈΞΥΠΝΗ και ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ ταινία που σού σφίγγει το στομάχι ταράζοντας το νευρικό σου σύστημα. Διαρκής αυτοερώτηση του θεατή: Μήπως;
Μήπως υπάρχουν οι σωσίες; οι κακοί εαυτοί μας; οι μπαμπούλες;
Μήπως το κακό είναι πολυπρόσωπο, πολυσχιδές, μοχθηρότατο;
Μήπως ο χειρότερος εαυτός μας θα επικρατήσει;

Η οσκαρική Λουπίτα Νιόνγκο, καλείται να προστατέψει τη δική της οικογένεια από μια παράλογη απειλή. Όταν όταν αυτή και ο σύζυγος φτάνουν στο εξοχικό τους στη Σάντα Κρουζ με τα δυο τους παιδιά, βρίσκονται ξαφνικά περικυκλωμένοι από τέσσερις παράξενους ανθρώπους-σωσίες τους και απειλούν να τους δολοφονήσουν. Ο πραγματικός εφιάλτης, όμως, ξεκινά όταν συνειδητοποιούν πως το ίδιο συμβαίνει σε όλη τη χώρα....

Κυριακή 7 Ιουλίου 2019

Ο Συμβιβασμός ΕΛΙΑ ΚΑΖΑΝ , 1969

Ο Συμβιβασμός The Arrangement

Τι σημαίνει αλλοτρίωση;

Με τον Κέρκ Ντάγκλας και την Φαίη Ντάναγουέη!

 
Υπαρξιακό δράμα, στο οποίο ένας επιτυχημένος επαγγελματικά άντρας συνειδητοποιεί πως έχει χάσει τα πάντα στη ζωή του.


«Τι ήθελα από τη ζωή μου; Τίποτα σπουδαίο. Ηθελα μόνο να είμαι Αμερικανός, να έχω και εγώ εκείνα τα πράγματα που είχαν τα Αμερικανόπουλα, μια καθημερινή ζωή σαν τη δική τους, να με δέχονται στις παρέες τους, να χαίρομαι ό,τι χαίρονται κι αυτά. Αναζητούσα τα πιο συνηθισμένα και ταυτόχρονα τα πιο πολύτιμα πράγματα». Ο Ανατολίτης Ηλίας Καζαντζόγλου, στη χειμαρρώδη αυτοβιογραφία του, «Μια ζωή» (Ελληνική Ευρωεκδοτική), αυτοψυχαναλύεται.

Στην Αμερική έφτασε με υπερωκεάνιο το 1913, ήταν τεσσάρων χρόνων όταν πρωτοαντίκρισε το Αγαλμα της Ελευθερίας. Ο πατέρας του είχε αφήσει πίσω του την Κωνσταντινούπολη (εκεί γεννήθηκε ο Καζάν) παίρνοντας μαζί του τον φόβο και τη νοοτροπία του Ελληνα που είχε μάθει να επιβιώνει στην τουρκοκρατούμενη Ανατολία. «Φυλαγόταν. Απέφευγε να μιλάει πολύ στους δρόμους και έδειχνε σε όλο τον κόσμο το συμβιβαστικό του χαμόγελο. Εμαθε να εκμεταλλεύεται την εξυπνάδα του και κατάφερε να επιβιώσει χάρη στις πονηριές του και στα τεχνάσματά του».

Ανατομία ενός εγκλήματος , 1959

                  





Γιατί να δει κανείς αυτή την ταινία;
Για τα 7 βραβεία Όσκαρ;
Για να καταλάβεις την έννοια ''κλασική ταινία'';
Για τις συγκλονιστικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών;
Για την αριστουργηματική σκηνοθεσία του Otto Preminger;
Γιατί στις 50 καλύτερες όλων των εποχών;
160 λεπτά για μια ασπρόμαυρη ταινία;
Το κλασικό έχει υποκατηγορίες : αστυνομικό, δράμα, θρίλερ;